دکتر آلخو ویدال کوداراس، خواستار مداخله بلادرنگ باراک اوباما برای جلوگیری از یک فاجعه انسانی در شهر اشرف شد
دكتر آلخو ويدال كودراس، نايب رئيس پارلمان اروپا در نامه خود به باراک اوباما نوشت: ماشه اظهارات غيرقانونى مقامهاى عراقى و رفتار سركوبگرانه نيروهاى عراقى عليه ساكنان اشرف در هفتههاى گذشته با اظهارات آمرانه روز 28فوريه خامنهاى در ملاقات طالبانى كشيده شد. متعاقبا رفسنجانى در سفر يك هفتهاى خود به عراق در مورد از بين بردن قرارگاه اشرف صحبت كرد و اكنون همزمان با حضور على لاريجانى رييس مجلس حكومت ايران در عراق، بار ديگر اتهامهاى و اظهارات سركوبگرانه عليه اپوزيسيون ايران بالا گرفته است. در قمستی از نامه كميته بينالمللى حقوقدانان در دفاع از اشرف آمده است، تضمينهاى ارائه شده از سوى دولت عراق به جامعه بينالمللى با هر توافق دوجانبهاى با ديكتاتورى دينى ملايان در ايران در تعارض، غيرقانونى و مجرمانه است. ماده 7 اساسنامه دادگاه جنايى بينالمللى لاهه هرگونه جابجايى اجبارى جمعيتى مانند اشرف را جنايت عليه بشريت مىشناسد. از اين‌رو صليب سرخ بينالمللى، كميسارياى عالى پناهندگان و يونامى بارها خاطرنشان كردهاند كه ساكنان اشرف نبايد اخراج يا بازگردانده و يا در داخل عراق جابجا شوند. تأكيدهاى تكرارى در مورد تروريستى بودن سازمان مجاهدين خلق ايران براى سركوب ساكنان اشرف و توجيه فشارها و محدوديتها عليه آنها اكنون بسيار كهنه، فاقد مشروعيت قانونى و غيرقابل قبول است. عصر استفاده از برچسب تروريستى براى نقض حقوق و آزاديهاى بنيادين و سركوب مخالفان سياسى به پايان رسيده است به‌ويژه وقتى كه سازمان مجاهدين خلق ايران شش سال پيش داوطلبانه كليه سلاحها و تجهيزات نظامى خود را به نيروهاى ائتلاف كه عراق را آزاد كردند تحويل داده است 7دادگاه اروپايى به لغو نامگذارى تروريستى مجاهدين رأى دادند و اتحاديه اروپا آن را از ليست خود حذف كرد. سازمان مجاهدين خلق ايران هرگز در ليستهاى تروريستى ملل متحد و قطعنامه‌هاى شوراى امنيت نيز نامگذارى نشده است. بنابراين اكنون ديگر برچسب تروريستى مطلقا در رابطه با ساكنان اشرف از سوى دولت عراق قابل استناد و استفاده نيست و تنها مصرف آن در انظار بينالمللى جلب رضايت ديكتاتورى دينى حاكم بر ايران است. ما هم‌چنين بهخاطر اظهارات متناقض و گيج كننده از سوى مقامهاى مختلف عراقى به‌ويژه مشاور امنيتى، بسيار سپاسگزار مىشويم كه عاليجناب صراحتاً اعلام كنيد مشخصاً كدام مقام عراقى در مورد اشرف دولت شما را نمايندگى مىكند و مراجع حقوقى و بينالمللى اظهارات و موضعگيريهاى چه كسى را بايد در اين خصوص معتبر و قابل استناد محسوب كنند. كميتههاى پارلمانى ايران آزاد در نروژ، استراليا، كانادا و پارلمان اروپا در نامه‌هاى فورى به وزيرخارجه آمريكا، وزير دفاع و فرمانده نيروى چندمليتى، جابجايى اجبارى ساكنان اشرف در داخل عراق را غيرقانونى و در تعارض آشكار با تضمينهاى كتبى كه دولت عراق به آمريكا داده بود، خواندند و خاطرنشان كردند دولت عراق برخلاف اظهارات سركوبگرانه كنونى كه ماشه آن توسط ولىفقيه رژيم ايران كشيده شده است، همزمان با سفر لاريجانى به عراق به نقض آشكار تعهدهاى خود در چارچوب قوانين بينالمللى مبادرت كرده است.
در همین رابطه شمارى از نمايندگان مجلس از سه حزب اصلى انگلستان خواستار آن شدند كه دولت این کشور، دولتهاى عراق و آمريكا را به تضمين حقوق ساكنان اشرف بر اساس قوانين بينالمللى فرابخواند و به اين موضوع هرچه سريعتر رسيدگى شود. اندرو مكينلى عضو كميسيون خارجى مجلس عوام ازحزب حاكم كارگر درسخنان خود به وضعيت كنونى قرارگاه اشرف اشاره كرد و گفت: قبل از شروع جنگ در عراق، دوست من لرد كوربت مختصات كمپ اشرف را به دولت انگليس داد تا در طول جنگ ساكنان شهر اشرف از بمباران در امان باشند ولى معلوم نيست كه چرا اشرف را بمباران كردند وى در ادامه گفت در طول دو هفته اخير ما با سخنان ولىفقيه رژيم ملاها مواجه بوديم كه به قرارداد دو جانبه بين رژيم ايران و دولت عراق اشاره كرد و خواستار اخراج هرچه سريعتر مجاهدين از عراق شد. وی با اشاره به بيانيه ده مادهيى موفقالربيعى دروغهاى وى را به اكاذيب گوبلز وزير تبليغات هيتلر تشبيه كرد و گفت: موفقالربيعى گفته است اين افراد يعنى ساكنان اشرف مغزشويى شدهاند و ما بايد آنان را از اين سموم رها كنيم و وقتى اقدام بهكار سمزدايى بكنيم، اين كار در آغاز دردناك خواهد بود و هيچ آلترناتيو ديگرى براى ورود به يك اقدام دردآور وجود ندارد. وى افزود: اين حرف بوى همان حرفهايى را مىدهد كه در دهه 1940 (توسط فاشيسم هيلترى) زده مىشد.
******
در حمایت از ساکنین شهر اشرف در عراق، و اعتراض نسبت به مواضع گرفته شده از سوی برخی مقامات عراقی از جمله، موفق الربیعی، مشاور امنیت ملی این کشور، پس از اینکه خامنه ای، رسما خواهان اخراج مجاهدین از عراق شد، ایرانیان در کشورهای مختلف اروپایی و آمریکا و کانادا دست به سلسله تظاهرات در مقابل سفارتخانه های عراق در این کشورها زدند. در كانادا روز دوشنبه و در هوایی سرد، حاميان مقاومت و بستگان مجاهدان اشرف، در تظاهراتى در مقابل سفارت عراق در شهر اتاوا به محاصره اشرف و اعمال فشارهاى ضدانسانى عليه مجاهدان اشرف، اعتراض كردند. تظاهرکنندگان خواستار قطع فورى اقدامهاى غيرقانونى موفقالربيعى كه به دستور خامنهاى عليه ساکنين اشرف صورت مىگيرد، شدند. ديويد کيلگور رئيس مشترک کميته کانادايى دوستان ايران دموکراتيک، دروغهاى موفقالربيعى عليه ساکنان اشرف را محکوم کرد و خواستار آن شد که دولت عراق براى روشن شدن حقايق اجازه ورود سازمانهاى بينالمللى، هيأتهاى پارلمانى و وکلا به اشرف را بدهد تا به روشنى حقيقت از دروغ متمايز شود. ديويد کيلگور گفت هر گونه تعدى به ساکنين اشرف نقض قانون انساندوستانه بينالمللى و کنوانسيونهاى ژنو در مورد افراد حفاظت شده است وى گفت شوراى ملى مقاومت اعلام کرده است که خصومت شخصى با موفقالربيعى ندارد ولى مساله اين است که او در حال حاضر دستورات ولىفقيه رژيم يعنى خامنهاى را اجرا مىکند. لازم به ذکر است که ایرانیان فردا، دوشنبه نیز در مقابل سفارت عراق در اتاوا، تجمع خواهند کرد.
کمیساریای عالی پناهندگان، خواستار توفق هرگونه اقدام علیه جان و امنیت ساکنان اشرف شد
در نامه كميسارياى عالى پناهندگان ملل متحد بتاريخ 18مارس2009 در مورد وضعيت اعضاى مجاهدين خلق ايران در كمپ اشرف در عراق آمده است: كميسارياى عالى پناهندگان سازمان ملل از وضعيت افراد در اشرف و بيانيههاى اشاره شده كاملاً آگاه است بنظر مىرسد ساكنان اشرف خود به نحو مستقيمتر تحت پوش حقوق حفاظتى ايجاد شده توسط ارگانهاى ذيربط با قوانين بينالمللى، به‌ويژه حقوق انساندوستانه بينالمللى و حقوقبشر بينالمللى و سازمانهايى قرار دارند كه مسئول تضمين تبعيت از آن حقوق و التزامات هستند. با اين همه، كميسارياى عالى پناهندگان سازمان ملل متحد، بهعنوان يك سازمان بشردوست، در موارد متعددى از كليه طرفهاى ذيربط درخواست كرده است از هرگونه اقدامى كه جان و امنيت ساكنان اشرف را بخطر مىاندازد خوددارى نمايند. كميساريا در همين چارچوب به‌ويژه تهديد برگرداندن اجبارى به ايران را متمايز كرده است. كميسارياى عالى پناهندگان ملل متحد بر همين اساس و در هماهنگى نزديك با ارگانهاى صاحب اختيار، به ارائه توضيحات مشابه و تلاش براى يافتن راهحل هاى انساندوستانه مقتضى ادامه خواهد داد.
******
تلويزيون صداى آمريكا ششم فروردین گزارش داد: گروهى از بازماندگان اعدام‌شدگان دهه 60 در نامه‌يى سرگشاده خطاب به مردم ايران و جهان، خواستار پيگرد مسببين كشتارهاى فردى سال1360 و اعدامهاى دستجمعى سال67 شدند. هم‌چنين آنان خواستار اعلام اسامى دفن‌شدگان در گورستان خاوران، بهرسميت شناختن محل دفن آنان و پيگرد و محاكمه كسانى كه دست به تخريب گورستان خاوران زدند، شدند. مسئولان جمهورى اسلامى تا بهحال در مورد اعدامهاى دستجمعى سال67 با وجود گورهاى دستجمعى در خاوران سكوت اختيار كردهاند. این تلویزیون در ادامه این گزارش گفت: مينا انتظارى كه در سال60 بهخاطر همكارى با سازمان مجاهدين خلق ايران در يك دادگاه سه چهار دقيقه‌يى محكوم به هفت سال زندان شد، مى‌گويد: "در همان شهريورماه و مهرماه سال60 مىتونم به جرأت بگويم بين دويست تا سيصد نفر بعضى شبها بود كه تيرباران مى‌شدند. تعداد زيادى، مى‌توانم بگويم در ابعاد چند هزار نفر كه آن موقع اعدام نشدند و چه دادگاههاى خود اينها سالهاى متفاوت محكوم شده بودند و داشتند در واقع حكم زندانى‌شان را مى‌گذراندند و با حكمى كه خمينى داد و خامنهاى هم رئيس‌جمهور وقت بود در آن موقع، حكم قتل عام زندانيان سياسى داده شد". مصطفى نادرى كه بهخاطر فروش نشريه مجاهد در سال60 دستگير و 12سال زندانى بوده، مى‌گويد: "سال 60 بود كه توى خيابان دستگير شدم و آن زمان هم محصل بودم، به جرم فروش نشريه دستگير شدم. پنج سال انفرادى گوهردشت بودم. روزنامه‌هاى خود رژيم اول اعلام مى‌كردند كه تعداد اعداميها را كه شبى دويست تا، صدتا، پنجاه تا، اينها اعدام مى‌كردند. سال 67 كه حدود سى هزارتا در زندان اوين تنها 12000 تا زندانى داشت. تقريباً 250 تا زنده ماندند از 12000. هر كه مخالف رژيم بود در آن اوايل اعدام مى‌كردند. در بعضى شهرهاى ديگر، مثلاً اصفهان كه حتى يك نفرشان زنده نماند". مصطفى نادرى در مورد دليل اين كشتارها مى‌گويد: ”رژيم دنبال يك فرصت بود كه بعد از اين‌كه جنگ تمام شد، سال 65، توى روزرنامه خود رژيم مى‌گفتش كه ما 67هزار تا زندانى گروهها را داريم توى زندانها كه يك مقوله‌يى بود كه هميشه در سطح بينالمللى مطرح بود و مى‌خواست اين مسأله را جمع بكند، بهخاطر همين خود رژيم گفت ما هر مسأله‌يى را نتوانيم حل بكنيم صورت مسأله را پاك مى‌كنيم“. مينا انتظارى در همين رابطه مى‌گويد: ”در سال 60 به نظر من سال تثبيت نظام بود. براى اين‌كه خودش را تثبيت بكند دست به يك دستگيرى و كشتار سراسرى در همه شهرهاى ميهن ما زدند. در محاكمه‌هاى چند دقيقه دست به كشتار چند صد نفر در يك شب مى‌زدند و پيامشان هم چيزى جز ايجاد رعب و وحشت در جامعه نبود. ادامه آن همين‌جور تثبيت‌شان بود، ماندنشان بود. در سال67 بحث سرنگون شدن رژيم بود. به نظر من. چونكه بايد پاسخگوى جنگ هشت‌ساله به مردم مى‌شدند، جنگى كه بى‌دليل ادامه داده بودند و چند صد هزار كشته برجاى گذاشته بود، ويرانى كشورمان بود و حالا وقتى كه كشور همسايه از خاك ما در سال61 بيرون رفته بود چرا تا سال67 اين ادامه پيدا كرد جنگ. بحث چند صد هزار زندانى سياسى بود كه طى اين سالها توى زندانها بودند. تجمع خانوادههاى آنها در ابعاد گسترده در تمام شهرهاى ايران بحث روز بود بايد به همه‌ى اينها پاسخ داده مىشد كه رژيم به جاى پاسخگويى به اين جنايت، در واقع صورت مسأله را پاك كرد. و آن چيزى جز كشتار همه زندانيان سياسى نبود“.
مأموران نيروى انتظامى در مشكين شهر، يك جوان را در زير شكنجه به قتل رساندند
منابع خبری مقاومت ایران خبر دادند: بنا به گزارش دریافتی اين جوان كه مىکائيل مميشى عورى نام داشت و 22ساله بود، زير شكنجه بر اثر ضربات باتون به سرش دچار خونريزى مغزى شد و جان باخت. بنابه اين گزارش پزشکى قانونى اردبيل با تأييد مرگ اين جوان دراثرضربه باتون، دستوردفن وى را صادر كرده است.
رژيم يك روزنامهنگار كرد را در سنندج به بهانه تبليغ عليه نظام به يك سال زندان و تبعيد به مراغه محكوم كرد
اين روزنامه نگار، 28آبانماه سال گذشته از سوى ماموران وزارت اطلاعات دستگير و مورد بازجويى قرار گرفت و پس از گذشت بيش از 4ماه مجرم شناخته شد. وى عضو هيأت تحريريه هفتهنامه توقيف شده كردى كرفتو بوده است.
******
سیمای آزادی، تلویزیون ملی ایران روز پنجشنبه گفت: دژخيمان وزارت اطلاعات آخوندها يك فعال سياسى كرد بهنام على بادوزاده را به قتل رسانده و پيكر شكنجه شده وى را در اطراف مهاباد رها كردند. این رسانه افزود: به گزارش دريافتى وى كه 35سال سن داشت، روز 28اسفندماه توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت و به شكنجهگاههاى مخفى منتقل گرديد. پيكر على بادوزاده روز پنجم اسفندماه، در حالى كه آثار شكنجه بر روى بدنش مشاهده مىشد، در اطراف شهرستان مهاباد پيدا شد. على بادوزاده برادر جهانگير بادوزاده است که هم‌اکنون در زندان مرکزى اروميه در زندان محبوس می باشد.
******
سازمان عفو بينالملل نسبت به مرگ مشكوك زندانيان سياسى در شكنجهگاههاى رژيم ایران ابراز نگرانى كرد. عفو بينالملل در پايگاه اينترنتى خود با عنوان ”مرگ در زندانهاى ايران، بىاعتنايى مقامهاى زندان نسبت بجان انسانها را برجسته مىكند“ . نوشت: مرگ اميدرضا ميرصيافى بدنبال مرگ يك زندانى سياسى ديگر امير حسين حشمت ساران است كه، در شرايط مشكوكى در 6مارس در زندان درگذشت. او متهم بود كه به خامنهاى توهين كرده است. معاون برنامه خاورميانه و شمال آفريقا عفو بينالملل گفت: شرايطى را كه اين دو قتل در آنها اتفاق افتاده معلوم نيست اما بنظر مىرسد كه هر دو مورد ناشى از عدم همكارى مقامهاى زندان با تيمهاى پزشكى بوده است. وى افزود: شرم‌آور است كه زندانيانى كه كمك حياتى نياز دارند از رسيدگى پزشكى محروم مى‌شوند تا بميرند. عفو بينالملل در ادامه به ساير زندانيان مجاهد و مبارز كه در شكنجهگاههاى رژيم جان سپردهاند اشاره كرد و افزود: ساير زندانيان نيز در شرايط مشكوك در ايران درگذشته‌اند. عبدالرضا رجبى يك عضو سازمان مجاهدين خلق ايران در 30اكتبر 2008بهطور غيرمنتظره‌يى در زندان گوهردشت درگذشت. در سال 2006 اكبر محمدى يك دانشجو در زندان اوين جان داد و ولى‌الله فيض مهدوى يك عضو ديگر سازمان مجاهدين خلق ايران نيز كه محكوم به اعدام بود در اثر اعتصاب غذا و محروميت از رسيدگى پزشكى در زندان گوهردشت جان سپرد.
******
مأموران نيروى انتظامى هشت جوان را به بهانه مبارزه با اراذل و اوباش در تهران بازداشت كردند. پاسدار مهدى احمدى از سركردگان نيروى انتظامى تهران بزرگ مدعى شد: اين افراد كه دست به تخريب تعدادى خودرو زده بودند، توسط پليس پيشگيرى تهران بزرگ دستگير و بازداشت شدند. وى كه با خبرگزارى رسمى رژيم مصاحبه مىكرد افزود: در راستاى اجراى طرح نوروزى، فرماندهى نيروى انتظامى تهران بزرگ در نقاطى که امکان درگيرى وجود داشت، اقدامهاى موثرى انجام داده است.
دو دختر جوان در کرمانشاه و اسلامشهر دست به خودسوزی زدند
دو دختر جوان در كرمانشاه و اسلامشهر، روزهاى سهشنبه و چهارشنبه چهارم و پنجم فروردين سال 88 بر اثر فقر شديد و فشارهاى طاقت فرسا خودسوزى كردند. منابع خبری مقاومت ایران در اینباره گفتند: بنابه گزارشهاى دريافتى سميرا جمالى دختر 16ساله ساكن روستاى قازانچى كرمانشاه روز سهشنبه 4فروردين خودسوزى كرد و پس از چند ساعت در بيمارستان طالقانى كرمانشاه جان سپرد. دختر جوان ديگرى روز پنجم فروردين ماه جارى در اسلامشهر خودسوزى كرد. بنابه گزارشهاى دريافتى اين دختر كه مهسا نام داشت و 18ساله بود ساعت 6صبح روز چهارشنبه پنجم فروردين به دليل فقر شديد خود را به آتش كشيد.
تماشاگران فوتبال، شعارهای ضد حکومتی سر دادند
تماشاگران خشمگين مسابقه فوتبال در ورزشگاه آزادى تهران، روز هشتم فروردین پس از باخت تيم فوتبال در مقابل عربستان، شعارهاى ضدحكومتى سر داده و با پرتاب مواد منفجره، خشم خود را نشان دادند. تماشاگران هم‌چنين يك كيوسك و خودروهاى نيروى انتظامى و اتوبوسهاى دولتى و هم‌چنين صندليهاى وزرشگاه، را تخريب كردند.
مردم شعیبیه شوشتر با ماموران حکومتی درگیر شدند
بنا بر گزارشها اعتراضهاى مردم شعيبيه شوشتر و درگيرى با مأموران نيروى انتظامى تا روز شنبه 9فروردين ادامه داشته است. اين اعتراضها از روز چهارشنبه هفته گذشته و هنگامى شروع شد كه مأموران نيروى انتظامى به بهانه مبارزه با اشرار به جوانان شوشتر در شعيبيه حمله كردند. در جريان اين يورش يك جوان كشته شد و عدهاى دستگير گرديدند. فردى كه در درگيريها كشته شد محمد سليمانى نام داشت كه سال گذشته رژيم عموى وى به نام عبدالله سليمانى را كه دانشجوى دانشگاه شوشتر بود، در اهواز اعدام كرد.
******
کارگران كارخانه ايران ترمه در قم در اعتراض به پرداخت نشدن چند ماه حقوق عقب افتاده تجمع كردند. اين حركت اعتراضى كه همسران كارگران نيز در آن شركت داشتند به خيابان منتهى بجاده اراک کشيده شد و تجمع كنندگان تا پاسى از شب مانع خروج كارگزاران رژيم از کارخانه شدند.
******
رژیم حکم بستن کلیسای آشوریان شهرآرا را صادر کرده است. بنابه حكم دادگاه رژیم، اين كليسا ظرف روزهاى آينده بسته خواهد شد.
کارگران اخراجی کارخانه چینی کرد در کرمانشاه تجمع اعتراضی برپا کردند
كارگران اخراجى این کارخانه در اعتراض به اخراج خود در مقابل اداره كار رژيم در اين شهر تجمع كردند. كارگران تجمع كننده كه بيش از 200 تن بودند خواستار بازگشت بهسر كار شدند. آنان تهديد كردند اگر به خواستههايشان رسيدگى نشود، 600تن از كارگران اخراجى به همراه خانوادههاى خود در مقابل اداره کار رژيم تحصن خواهند كرد.
بنابه اعلام رسمى رژيم، بيش از 450 كودك همراه با مادرانشان در زندانهاى رژيم محبوس هستند
روزنامه حكومتى آفتاب يزد نوشت:"طبق آيين نامه سازمان زندانها كودكان مى‌توانند تا سن سه سالگى با مــادرانـشــان در زنــدان بـمــانـنــد امــا گاهى اين وضع تا شش سالگى هم طول مى‌كشد و طى اين سالها <<كودكان زندان>> با حداقل امـكـانـات از كم‌ترين حقوق خود مـحـروم مـى‌شـوند و هم‌چنين بيش از 2300 كودك زير 15سال نيز به علت زندانى بودن مادرانشان در بهزيستى زندگى مىكنند". اين منبع حكومتى در ادامه نوشت: "زندانهاى ايران فاقد شيرخوارگاه و مهدكودك براى اين بچه‌ها است و برخلاف بسيارى از كشورها، كودكان زندان به ناچار از صبح تا شب زندانى هستند و اين هــمـــان چـيــزى اســت كــه مــوجــب مى‌شود بسيارى از كودكان زندان آنچنان به اين محيط عادت كنند كه در بزرگسالى خود بهعنوان مجرم دوباره به زندان بازگردند".
يك سرهنگ پاسدار نيروى انتظامى به نام صمد بيات در استان فارس در يك درگيرى مسلحانه كشته شد.
رسانههاى حكومتى 5 فروردین نوشتند: صبح سهشنبه به دنبال پيگيرى‌هاى اطلاعاتى، شرور باسابقه بهنام م ـ ش در خيابان سفر جنب ترمينال كارانديش شيراز مورد شناسايى قرار گرفت و در درگيرى مسلحانه با ماموران نيروى انتظامى کشته شد. در اين عمليات رئيس اداره مبارزه با جرائم جنايى پليس فارس، سرهنگ صمد بيات كشته شد.
مراسم جشن نوروزى در مهاباد، سنندج، مريوان و برخى ديگر از شهرهاى كردستان به صحنه اعتراضهاى ضدحكومتى و درگيرى با مأموران حکومتی تبديل شد
درمهاباد در چهار راه آزادى مأموران رژيم به مردم يورش بردند، دهها تن را مجروح كردند و شمارى از جوانان را دستگير نمودند. مردم مهاباد در واكنش به اين اقدامها، به پايگاه ماموران بسيج در چهار راه آزادى تهاجم كرده و آن را بهطور كامل منهدم نمودند.
درسنندج مردم مراسم نوروزى را در ارتفاعات آبيدر و محلات شهر برگزار كردند. مأموران رژيم به مردم حمله كردند و با باتون آنان را مضروب و مجروح ساختند. در ميان مجروحان تعدادى زن و كودك نيز به چشم مىخورد. در محله 25 سنندج، يكان ضدشورش براى سركوب مردم وارد عمل شد.
در شهر مريوان حدود 5هزار نفر از مردم مراسم باشكوهى برگزار كردند. نيروهاى ”ضد شورش“ رژيم چندين نفر از مردم را دستگير نمودند. مردم با مشاهده اين صحنه به شعار دادن عليه حكومت پرداختند و با مأموران درگير شدند.
مردم روستاى ”نى“ نيز كه هنگام برگزارى مراسم نوروزى مورد هجوم مأموران رژيم قرار گرفته بودند با سنگ و چوب به مقابله با آنان پرداختند و آنان را فرارى دادند.
در شهر بانه جوانان هنگام برگزارى مراسم نوروزى با مأموران رژيم درگير شدند و با سنگ و چوب آنان را مورد تهاجم قرار دادند.
در شهرهاى سقز، بوكان، كامياران، بانه و سردشت نيز صحنههاى مشابهى روى داد.
